Uchwała nr XXXVII/213/09 Rady Miejskiej Gminy Mirsk o tytule "Honorowe obywatelstwo gminy Mirsk"
Zgodnie z Uchwałą nr XXXVII/213/09 Rady Miejskiej Gminy Mirsk z dnia 27 maja 2009 r. zmienia się przyznawany przez Radę Miejską Gminy Mirsk tytuł z „Zasłużonego dla Miasta i Gminy Mirsk” na „Honorowe obywatelstwo gminy Mirsk”.
Jest to najwyższy wyraz uznania, nadawany za szczególne zasługi dla gminy w zakresie rozwoju, nauki, kultury, gospodarki, życia publicznego oraz za męstwo i odwagę.
ZASŁUŻENI DLA MIASTA I GMINY MIRSK
Honorowy tytuł „Zasłużony dla Miasta i Gminy Mirsk” przyznawany jest od 1997. Pierwszy na wniosek Rady Miasta i Gminy Mirsk, następne przez kapitułę, w skład której wchodzą osoby, którym przyznano tytuł.
Tytuł ten przyznaje się pełnoletnim (także pośmiertnie) osobom fizycznym oraz jednostkom organizacyjnym, które posiadają na terenie gminy stałe miejsce zamieszkania, swoja siedzibę lub prowadzą działalność w sposób trwale związany z gminą Mirsk.
Honorowy tytuł jest wyróżnieniem za szczególne zasługi poniesione dla gminy Mirsk, a w szczególności za:
- wybitne zasługi dla rozwoju społeczno-gospodarczego gminy,
- aktywne promowanie walorów gminy,
- wybitne osiągnięcia w działalności publicznej podejmowanej na rzecz gminy
- wybitne zasługi dla rozwoju współpracy gminy z innymi jednostkami samorządu terytorialnego w kraju i za granicą,
- za wybitna twórczość naukową, literacką, artystyczną,
- za męstwo i odwagę.
Rada II kadencji przyznała tytuł:
- Zbigniewowi Jedziniakowi
- Stanisławowi Kosteckiemu (pośmiertnie)
- Teresie Malczewskiej
- Zofii Urlich
- Jerzemu Wójcikowi
Rada III kadencji uhonorowała tytułem:
- ks. prałata Tadeusza Jordanka
- Edwarda Biernackiego (pośmiertnie)
Rada IV kadencji nadała tytuł
- Zespołowi Folklorystycznemu „Bogdanki”
- Michałowi Jaskotowi
- Zespołowi Folklorystycznemu „Podgórzanie”
Rada V kadencji nadała tytuł
- Janowi Stąporowi
Rada VI kadencji nadała tytuł
- Stanisławowi Czekanowskiemu
Rada VII kadencji nadała tytuł
- Annie Stebnickiej
Rada VIII kadencji nadała tytuł
- Danucie Warzybok
Zbigniew Jedziniak
(1932-1999)
Stanisław Kostecki
(1914-1984)
Przybył do Mirska tuż po zakończeniu działań wojennych jesienią 1945 roku. Już 5 listopada 1945 roku razem z prof. Marianem Didkowskim i jego żoną Walentyną uruchomili placówkę szkolną na ul. Betleja. Od podstaw organizował szkołę dla dzieci pierwszych mieszkańców Mirska. Był też organizatorem szkoły średniej oraz utworzył Towarzystwo Przyjaciół Szkoły Średniej. Dzięki jego staraniom w budynku przy ul. Wąskiej powstała Szkoła Handlowa. Przez kilkanaście lat pełnił funkcje z-cy dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Mirsku. Był także organizatorem i wieloletnim dyrektorem szkoły średniej w systemie wieczorowym. Przede wszystkim był wspaniałym człowiekiem, nauczycielem, pedagogiem i wychowawcą budzącym respekt i wielki szacunek. Człowiek wielkiego formatu z niepospolitą osobowością, który wychował wiele pokoleń mieszkańców Mirska i okolic.
Teresa Malczewska, ur. 1943
Z wykształcenia jest nauczycielka geografii, dziś na zasłużonej emeryturze. Przez wiele lat kształciła młode pokolenia i pełniła funkcję zastępcy dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Mirsku. Przez dwie kadencje była posłem na Sejm RP, radna Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu. Pozyskała dla gminy centralę telefoniczną i rozwiązała problem telefonizacji. W 1976 roku założyła Zespół Folklorystyczny „Podgórzanie”, który w swym repertuarze ma ludowe tańce, przyśpiewki i obrzędy promującego nasz region na terenie Polski i poza granicami kraju.
mgr Zofia Urlich
(1928-2011)
mgr Jerzy Wójcik
(1929-2017)
W 1956 roku podjął pracę zawodową w Liceum Ogólnokształcącym w Mirsku jako nauczyciel wychowania fizycznego. Równolegle był instruktorem przedmiotowym i organizatorem imprez sportowych na terenie miasta i powiatu lwóweckiego. Prowadził szkolenia dla nauczycieli w-f z województwa wrocławskiego, a tę zaszczytną funkcję powierzano tylko najlepszym. To jego wyjątkowemu zaangażowaniu i pracy zawdzięczamy to, że dzieci i młodzież ma możliwość korzystania z sal gimnastycznych i obiektów sportowych na terenie miasta. Osobiście z uczniami pracował przy budowie boisk, bieżni i skoczni. Przez 27 lat prowadził zajęcia MKS „Błękitni” i to pod jego czujną opieką trenerską drużyny piłki ręcznej dziewcząt zdobywały tytuły podczas Mistrzostw Polski;
1961 – Mistrz Polski
1963 – III miejsce
1964 – Mistrz Polski
1965 – IV miejsce
1967 – Wicemistrz Polski
1968 – Mistrz Polski
1969 – Wicemistrz Polski i IV lokata na Mistrzostwach Europy Szkół Średnich w Austrii
Takimi sukcesami w pracy z młodzieżą i zasługami dla rozwoju sportu szkolnego na terenie naszej gminy nikt inny nie może się pochwalić. Ten wybitny fachowiec, człowiek o nieposzlakowanej opinii i niekwestionowanym autorytecie ciągle jest wzorem rzetelności, pracowitości i zaangażowania, tym bardziej, że do dzisiaj jest aktywnym działaczem i pełni funkcję organizatora Szkolnego Związku Sportowego.
ks. prałat Tadeusz Jordanek
(1924-2015)
21 czerwca 1976 roku objął probostwo Parafii Zwiastowania NMP w Mirsku i przez 29 lat służył kapłańską posługą. Zdecydowanie ożywił życie parafialne i polepszył stosunki duchowieństwa z wiernymi. Z jego inicjatywy przeprowadzono szereg remontów kościoła i budynków parafialnych. W Mirsku przeżył swój srebrny i złoty jubileusz, by w 2004r. przejść w stan spoczynku. Zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Legnicy. W ostatnich latach życia mieszkał w dekanacie w Gryfowie Śląskim.
Edward Biernacki (1921- 1999)
Na teren naszej gminy przybył z jednostka wojskową w 1945 roku i po zwolnieniu z wojska osiedlił się w gospodarstwie rolnym w Kamieniu. Od 1947 roku wstępuje do OSP i otrzymuje funkcję gospodarza tejże OSP. Od tego czasu aktywnie działa na rzecz tej jednostki, zabiega o lokal, remontuje i wyposaża pomieszczenia garażowe i świetlicę. Doprowadza do zakupu samochodu pożarniczego. W latach 1978-1995 tworzy i organizuje drużyny młodzieżowe. Wielokrotny delegat na Zjazdy Wojewódzkie Związku OSP. Przez kilka kadencji piastuje urząd sołtysa wsi Kamień. Za działalność społeczną otrzymał n/w odznaczenia:
Brązowy Medal Virtuti, Medal Zwycięstwa i Wolności, Medal za Odrę i Nysę, Odznaka Grunwaldzka, Medal za udział w walkach o Berlin, Wzorowy Żołnierz Wojsk Ochrony Pogranicza
Odznaczenia Państwowe: Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi.
Odznaczenia Pożarnicze: Brązowy Medal Zasługi dla Pożarnictwa, Złoty Medal za Zasługi dla Pożarnictwa, Złoty Znak Związku przyznawany w roku 1996.
Zespół Folklorystyczny "Bogdanki"
Zespołem „Bogdanki” od momentu powstania tj. od 1985 roku kieruje p. Józefa Tomczuk. Swoimi występami nieprzerwanie uświetniają wszystkie imprezy odbywające się na terenie gminy oraz reprezentują gminę na konkursach, festiwalach i przeglądach zespołów ludowych na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim a nawet ogólnopolskim, zajmując często czołowe miejsca. Spośród wielu sukcesów, jakie odniosły „Bogdanki” należy wymienić m.in. udział w Ogólnopolskim Przeglądzie Twórców Ludowych „Babie Lato”- Bydgoszcz 1990r., udział w Konkursie Tradycyjnego Tańca Ludowego – Rzeszów 1995r. (I wyróżnienie), wyróżnienie na XXXII Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków w Kazimierzu nad Wisłą. „Bogdanki” dwukrotnie gościły też w Niemczech, dwukrotnie zaprezentowały się w telewizji. Latem 2005 roku zespół zajął III miejsce na Dolnośląskiej Liście Przebojów Ludowych Radia Wrocław.
Michał Jaskot
(1936-2015)
Michał Jaskot urodził się 10 września 1936 roku w Grabasznicy na terenach dawnej Jugosławii. Do Polski przyjechał w 1946 roku po namowach polskich wysłanników, którzy agitowali do powrotu do Polski i zasiedlania terenów zachodnich. Poprzez Tomisław i Bożejowice k/ Bolesławca trafił na cztery lata do Mirska. Od 1967 roku zamieszkuje wieś Przecznica. Z czasem jego gospodarstwo rolne rozrosło się do 20 hektarów. Razem z dziesięciorgiem dzieci długo zajmował się uprawą roli, ale ponieważ żadne z dzieci nie chciało tu przejąć schedy po ojcu, powoli rozprzedawał ziemię. Oprócz tego, cały czas pracował zawodowo i pełnił funkcję Komendanta Ochotniczej Straży Pożarnej w Przecznicy. Od roku 1978 był sołtysem, a w latach 1984-1988 radnym. Przez 18 lat był również przewodniczącym Komitetu Rodzicielskiego w Przecznicy, potem w Gierczynie i Krobicy. Wiele lat działał w kółkach rolniczych. Zawsze miał czas dla innych ludzi, z oddaniem i sercem poświęcał go nie tylko okolicznym mieszkańcom, ale wszystkim, którym jego pomoc była potrzebna.
Zespół Folklorystyczny "Podgórzanie"
Zespół „Podgórzanie” powstał w 1976 roku z inicjatywy wielkiego społecznika i posła na sejm RP Teresy Malczewskiej, mieszkanki Mroczkowic, która wraz z kilkoma mieszkańcami postanowiła stworzyć zespół wokalno- instrumentalny. Głównie chodziło o zintegrowanie środowiska. I choć początki były trudne, zapał i zaangażowanie Teresy Malczewskiej pozwoliły zespołowi powstać i funkcjonować aż do dzisiaj. Od momentu powstania „Podgórzanie” mogą pochwalić się wieloma osiągnięciami. Koncertowali nie tylko w Polsce, ale też w Czechach, Niemczech, Anglii, Holandii, Hiszpanii, Włoszech, Francji. Gościli u siebie zespoły z innych krajów. Nadal aktywnie współtworzą naszą kulturę czerpiąc z jej tradycji.
Ważniejsze fakty z życia zespołu:
1976- pierwsze śpiewanie
1980- wyróżnienie na I Wojewódzkim Przeglądzie Zespołów KGW
1985- Wojewódzki Przegląd Zespołów Ludowych-„Śmigus Dyngus” – nagroda indywidualna dla B. Chmielowskiej
1986- II Wojewódzki Przegląd Zespołów Kolędniczych – w Bolesławcu -II miejsce
1987- Spotkania Folklorystyczne- Cieplice „Wesele” – I miejsce
„Wesele ” w Filharmonii Jeleniogórskiej- nagrania do radia
1989- Scena kameralna teatru Polskiego w Warszawie -„Wesele”
Pierwszy wyjazd zagraniczny na festiwal w Issoire (Francja).
1992- Wyjazd i występy do Norwegii
1994- Przyjazd gości z Kuala Lumpur z Malezji
1995- Przegląd Zespołów Kolędniczych w Bogatyni -I miejsce
Poznanie pastora H. Weinbrenner i jego żony Ingrid-poczatek kontaktów z Aurich (Niemcy)
1997- Występy w Hiszpanii (Floret de Mar i Barcelonie)
1998- Spotkanie z Ojcem Świętym
1999- „Kolędnicy 99” Ruszów – I miejsce
XIX Spotkania z Folklorem – I miejsce
IV Ogólnopolska Biesiada Zespołów Kresowych- Pielgrzymka -I miejsce
2000-Występy we Frankfurcie nad Odrą i Gerze (Niemcy)
2002- Spotkania z Piosenką Lwowską „Ta Joj 2002”- Jelenia Góra
Nagroda „Izerskiego kryształu”
Występy w Dietrichsfeld- Aurich
Nagrania Polskie Radio Wrocław
2004- Dyplom Ministra Kultury
2005- Święto Matki w Cieplicach- wspólny występ z Eleni
Występy w Pressig (Niemcy)
Stanisław Czekanowski, ur. 1949
Stanisław Czekanowski urodził się 29 lipca 1949 roku w Mroczkowicach, a więc jest rodowitym mieszkańcem naszej gminy. Po ukończeniu nauki przez wiele lat łączył swoją pracę zawodową z pełnieniem obowiązków społecznego działacza sportowego, działającego przez długi okres czasu przede wszystkim w strukturach przynależnych Ludowym Zespołom Sportowym. Przez wiele lat Pan Czekanowski pełnił funkcję Przewodniczącego Rady Powiatowej Powiatowego Zrzeszenia Ludowych Zespołów Sportowych w Lwówku Śląskim odpowiadającego za szerzenie i popularyzację kultury fizycznej i sportu wśród dzieci i młodzieży z terenów wiejskich. Jego osobiste zaangażowanie w sprawy sportu powiatowego, pozwoliło na uczestnictwo najmłodszych sportowców w wielu cyklicznych imprezach sportowych z zakresu piłki nożnej, piłki ręcznej, szachów, czy też lekkoatletyki. Stanisław Czekanowski to także wieloletni Prezes Rady Gminnej Gminnego Zrzeszenia Ludowych Zespołów Sportowych w Mirsku, a więc organizator życia sportowego na terenach wiejskich gminy Mirsk. Pod jego kuratelą w regularnych rozgrywkach piłkarskich uczestniczyli zawodnicy z klubów „Skalnik” Rębiszów, „Sudety” Giebułtów, najpierw „Żubr”, a później „Kwisa” Mroczkowice, „Promień” Grudza, a w rozgrywkach ligowych tenisa stołowego gminę Mirsk reprezentowało i reprezentuje nadal koło LZS Proszowa. Podczas swojej działalności Pan Stanisław Czekanowski pełnił także krótko funkcję Prezesa Zarządu Miejskiego Klubu Sportowego „Pri Bazalt-Włókniarz” Mirsk, kadencję, którą udało mu się zakończyć ogromnym sukcesem sportowym Klubu, a mianowicie awansem drużyny seniorskiej do klasy międzyokręgowej, dzisiejszej IV ligi dolnośląskiej. Stanisław Czekanowski to człowiek, który swoim zamiłowaniem do spraw związanych ze sportem i ogromnym zaangażowaniem potrafił „zarazić” do działania inne osoby, a w konsekwencji doprowadzić do systematycznego rozwoju sportu i rekreacji wśród dzieci, młodzieży, a także „seniorów” z terenu powiatu lwóweckiego. Systematycznie budowane przez Niego struktury sportu na terenach wiejskich dając owoce po dziś dzień, to także dzięki Niemu gmina Mirsk nie jest „sportową pustynią” i może poszczycić się wieloma regionalnymi sukcesami sportowymi.
Anna Stebnicka
Anna Stebnicka z zawodu nauczyciel-polonista pracowała przez 30 lat w placówkach oświatowych w Giebułtowie: szkole podstawowej, zawodowej rolniczej i przyzakładowej włókienniczej, a także wieczorowej, pełniąc do przejścia na emeryturę funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej w Giebułtowie. Współpracując z dyrekcją Giebułtowskich Zakładów Przemysłu Bawełnianego przeprowadziła kapitalny remont budynku szkolnego, podnosząc znacznie jego standard poprzez wybudowanie toalet i sanitariatów, tworząc dobrze wyposażone w pomoce dydaktyczne klasopracownie. W pracy pedagogicznej stosowała nowatorskie metody aktywne, przez co wyzwalała w uczniach motywację do nauki. Legendą stał się stworzony przez nią barwny korowód bohaterów literatury dziecięcej z kanonu lektur szkolnych, maszerujący w maju przez wieś w ramach „Dni Oświaty, Książki i Prasy”, co pełniło pewną rolę kulturotwórczą i promowało czytelnictwo w całej społeczności Giebułtowa. Za jej kadencji uczniowie osiągali bardzo wysokie wyniki w konkursach przedmiotowych w powiecie, a w wybranych przez siebie szkołach średnich nierzadko w dużych ośrodkach w granicach obecnego województwa dolnośląskiego (Wrocław, Milicz) nie ustępowali swoimi kompetencjami rówieśnikom z większych szkół i miejscowości.
Pani Anna Stebnicka pełniła także funkcję radnej gminy Leśna, do której wówczas Giebułtów przynależał, dbając o jej wszechstronny rozwój, w tym swojej ukochanej miejscowości Giebułtowa. Jej staraniem doszło do wybudowania kaplicy cmentarnej w czynie społecznym przez mieszkańców Giebułtowa i przystanku PKS w Giebułtowie. Duże zasługi położyła także w rozwój sportu wiejskiego, co zostało dostrzeżone przez ówczesne władze i nagrodzone Złotym Krzyżem Zasługi i Złota Odznaką LZS.
Zawsze sumienna, energiczna i konsekwentna realizowała stawiane przez siebie i innych zadania z pasją i myślą o powierzonych jej wychowankach oraz perspektywach życia dla nich i ich rodzin w Giebułtowie. Nierzadko udzielała im pomocy materialnej i duchowej, wspierała talenty, promowała aktywność. Przez trzydzieści lat Pani Anna Stebnicka była dla Giebułtowa i gminy osobą, która wpływała na pozytywne kształtowanie rzeczywistości naszego regionu tamtych lat i tworzyła jego historię, a jej uśmiech i osobisty urok są w sercach i pamięci mieszkańców Giebułtowa, jej współpracowników, uczniów i wychowanków.
Danuta Warzybok, ur. 1949
Danuta Warzybok urodziła się 1 lipca 1949 r. w Giebułtowie i w tej miejscowości spędziła dzieciństwo, młodość i całe dotychczasowe życie. Wychowując ośmioro dzieci, pracowała w Giebułtowskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego w Giebułtowie. Dodatkowo prowadziła gospodarstwo rolne. Mimo tak licznych obowiązków przez większość dorosłego życia wykazywała zapał i zaangażowanie w pracy społecznej dla rozwoju i promocji Giebułtowa, podążając stale za nowymi wyzwaniami, realizując wciąż nowe pola działalności. Wykorzystywała przy tym swój potencjał, talent organizacyjny oraz pasję społecznikowską, pełniąc wiele ról społecznych w Sołectwie Giebułtów i Gminie Mirsk.
Od kilku kadencji Danuta Warzybok jest zaangażowanym członkiem rady sołeckiej, aktywistką sołeckiej Grupy Odnowy Wsi. Pełniła funkcję radnej Rady Miejskiej Gminy Mirsk w latach 2010-2014. Była przez wiele lat prezesem i działaczką Koła Gospodyń Wiejskich. Jest członkiem zarządu Stowarzyszenia „Mały i Duży dla Giebułtowa”. Wszystkie zadania wykonywała z sumiennością i konsekwencją. Stale korzystała ze szkoleń i kursów dla działaczy wiejskich. Od roku 2008 do roku 2020 Danuta Warzybok była prezesem LZS Sudety, będąc od 2004 r. członkiem zarządu.
W roku 2008 Danuta Warzybok otrzymała Złotą Honorową Odznakę OZPN w Jeleniej Górze, otrzymując wcześniej dwukrotnie odznaki srebrne: z OZPN i LZS. W roku 2015 uchwałą Prezydium Rady Dolnośląskiego Zrzeszenia Ludowe Zespoły Sportowe Danuta Warzybok otrzymała Dużą Złotą Odznakę Honorową w dowód uznania za wieloletnią działalność na rzecz upowszechniania kultury fizycznej, sportu i turystyki.
Od 2015 r., kiedy w Giebułtowie powstał zespół folklorystyczny „Kwisowianie”, została jego aktywnym członkiem, wykazując się kolejnym talentem. W okresie gdy LZS Sudety Giebułtów znalazł się w IV lidze, jego prezes Danuta Warzybok swoją działalnością zwróciła uwagę mediów. W roku 2018 została bohaterką kanału internetowego „Łączy nas piłka”, poszukującego w małych miejscowościach całej Polski ludzi z pasją, tych, którzy żyją i pracują dla innych, wykraczając poza utarte schematy. Nagranie rozsławiło całą miejscowość, przyczyniając się do jej promocji. Dokonania Danuty Warzybok przedstawiły także „Nowiny Jeleniogórskie” w nr 15 z 10 kwietnia 2018 r. oraz lokalna „Gazeta Giebułtowska” w nr 36 z roku 2018.
Pani Danuta Warzybok nie szczędziła przez wiele lat swych sił na przygotowanie corocznych festynów „Łużyckie Lato”, dożynek oraz innych imprez lokalnych, przygotowując tradycyjne pyszne potrawy w trudnych plenerowych warunkach, w umiejętnie kształtowanej współpracy z mieszkańcami. Zawsze dążyła do integracji całej społeczności, ciesząc się sukcesami poszczególnych jej członków, grup czy stowarzyszeń. Dobro, promocja i zrównoważony rozwój Sołectwa Giebułtów i Gminy Mirsk zawsze przyświecały wszystkim jej działaniom.