W celu pozyskania środków finansowych na realizację przedmiotowego zamierzenia ekologiczno-turystycznego w dniu 21.08.2009r. Gmina Mirsk złożyła stosowny wniosek o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013, Priorytet nr 4 – Poprawa stanu środowiska naturalnego oraz bezpieczeństwa ekologicznego i przeciwpowodziowego Dolnego Śląska, Działanie nr 4.5 – Rekultywacja obszarów zdegradowanych.

W dniu 29 września 2009r. Zarząd Województwa Dolnośląskiego na podstawie Uchwały nr 3375/III/09 zatwierdził 5 propozycji projektów, w tym nasz projekt.

W dniu 24 listopada 2009r. złożono do Urzędu Marszałkowskiego, Wydział Wdrażania RPO WD niezbędne dokumenty do podpisania umowy o dofinansowanie. Zgodnie z pismem Urzędu Marszałkowskiego, Wydział Wdrażanie RPO z dnia 02.11.2009r Gmina Mirsk została zobligowana do złożenia dokumentów niezbędnych do podpisania umowy, którą ostatecznie podpisano w dniu 27.01.2010r.

Następnym etapem w procesie inwestycyjnym przedmiotowego zadania był wybór wykonawcy robót górniczo-budowlanych oraz nadzoru inwestorskiego branży górniczej i budowlanej. Stosowne przetargi nieograniczone ukazały się na portalu internetowym Urzędu Zamówień Publicznych i BIP Gminy Mirsk odpowiednio:

1. na wybór wykonawcy robót górniczo-budowlanych w dniu 20.05.2010r. z terminem składania ofert na dzień 17.06.2010r.
2. na wybór inspektorów nadzoru branży górniczej i budowlanej w dniu 01.09.2010r. powtórzony w dniu 11.10.2010r. z terminem składania ofert na dzień 29.10.2010r.

W przetargu na roboty górniczo-budowlane uczestniczył 1 oferent, konsorcjum firm: z LIDEREM: KGHM CUPRUM Sp. z o.o., Centrum Badawczo – Rozwojowe z Wrocławia i PARTNEREM: Zakładem Robót Górniczych i Wysokościowych „AMC”, Andrzej Ciszewski z miejscowości Mników 389 k/Krakowa z którym to LIDEREM w dniu 10 lipca 2010r. podpisano stosowną umowę realizacyjną nr 40/2010.

W przetargu na nadzór inwestorski uczestniczyło 4 oferentów, z których najkorzystniejszą ofertę złożyło konsorcjum złożone z następujących osób: LIDER, pan Bronisław Maj z miejscowości Mirostowice k/Lubina w branży budowlanej i PARTNER, pan Jerzy Kielan z miejscowości Chocianów w branży górniczej, z którym to LIDEREM w dniu 23.211.2010r. podpisana został stosowna umowa nr 76/2010.

Rozpoczęcie zadania nastąpiło w dniu 23 września.2010r. przekazaniem placu budowy z lokalizacją sztolni Św. Leopold na dz. ew. nr 183 w Krobicy do prowadzenie badań archeologicznych, zgodnie z Decyzją nr 835/2010 wydaną przez Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu pismem, znak: ZA-TW-5002-113/10 z dnia 13.09.2010r.

W zakresie robót rekultywacyjnych zasadniczym dokumentem realizacyjnym był Projekt technicznej rekultywacji dla obiektów i terenów pogórniczych z kosztorysami i uzgodnieniami z września 2011r. wraz z aneksem z stycznia 2013r. zatwierdzony Decyzją Starosty Lwóweckiego nr GŚ.6122.7.2012.6/2013 z dnia 11.03.2013r.

W zakresie robót górniczych zasadniczym dokumentem realizacyjnym był Projekt adaptacji zespołu historycznych wyrobisk górniczych dla utworzenia podziemnej trasy turystycznej „Kopalnia św. Jana” w Krobicy – cześć I, II i III. nie podlegający zatwierdzeniu przez dozór górniczy.

W zakresie robót budowlanych zasadniczym dokumentem realizacyjnym był projekt budowlany budowy wiaty turystycznej, przedsionka wejściowo-ekspozycyjnego do sztolni, parkingu, oświetlenia terenu oraz rurociągu odwadniającego sztolnię św. Leopolda na dz. ew. nr 183 w Krobicy wraz z pozwoleniem na budowę wydanym decyzją nr 221/2012 z dnia 28.08.2012r. i decyzja nr 321/2012 z dnia 17.12.2012r. Starosty Lwóweckiego.

W wyniku realizacja inwestycji otrzymano następujące efekty rzeczowe:

I. Ścieżka dydaktyczno-turystyczna:

Ścieżka dydaktyczno – turystyczna „Geopark – Śladami dawnego górnictwa kruszców” obejmuje 1 stanowisko podziemne (kopalnia Św. Jana w Krobicy) oraz 12 stanowisk naziemnych w tym 19 różnych obiektów górniczych i 3 punkty widokowe. Całkowita długość ścieżki wynosi blisko 8,0 km, w tym trasa podziemna o długości 350,0 m.

Punktem wyjściowym, a zarazem pierwszym stanowiskiem ścieżki, jest podziemna trasa turystyczna „Kopalnia Św. Jan” w Krobicy, utworzona w oparciu o zespół historycznych wyrobisk górniczych: XVI wiecznej kopalni Św. Jan (St. Johannes) i wykonanej w wieku XVIII sztolni Św. Leopold (St. Leopold), gdzie roboty górnicze prowadzono w latach 1576 – 1633, 1755, 1770 oraz 1811 – 1816. Zlokalizowany tu został parking dla autobusów i samochodów osobowych oraz budynek administracyjno – kasowy do obsługi ruchu turystycznego. Wejście do udostępnionego do zwiedzania zespołu wyrobisk podziemnych prowadzi przez zagłębiony w terenie przedsionek wejściowo-ekspozycyjny, gdzie przygotowano miejsce dla niewielkiej wystawy związanej z historią tamtejszego górnictwa. Z przedsionka zwiedzający wchodzą do właściwego wyrobiska sztolni Św. Leopold, z której szybikiem międzypoziomowym docierają do położonej 11,0m. wyżej sztolni Św. Jan. Na jej poziomie obejrzeć można dobrze zachowane pozostałości wyrobisk eksploatacyjnych. Sztolnia Św. Jan wyprowadza zwiedzających z powrotem na powierzchnię u podnóża malowniczego odsłonięcia skalnego nad Krobickim Potokiem. Mimo stosunkowo niewielkiej długości udostępnionych do zwiedzania wyrobisk ich historyczny charakter przejawia się przede wszystkim niewielkimi wymiarami przekroju poprzecznego (minimalny wymiar 170,0 x 60,0 cm), krętym przebiegiem i licznymi, ślepymi odnogach.

Infrastruktura techniczna podziemnej trasy (sztolnia św. Leopolda i św. Jana).

1. Obudowa drewniana stropowa i stropowo ociosowa z wypełnieniem wkładką drewnianą balami i deskami korytarza szybu św. Leopolda o długości 52,0m.
2. Obudowa ramowa, stalowa z wypełnieniem wkładką betonikami górniczymi korytarza szybu św. Leopolda w ilości 28,5m2.
3. Kanał odwadniający z odprowadzeniem wody do Krobickiego Potoku, pokryty drewniany podestem stanowiącym podłogę korytarza sztolni św. Leopolda o długości 220,0m.
4. Zabezpieczenie wyjścia z trasy podziemnej (wejście do sztolni św. Jana) kratą zamykającą o wymiarach 0,8×1,9m z rur stalowych i siatką zabezpieczającą przed woltem nietoperzy.
5. Zabudowa w spągu (posadzce) korytarza św. Jana drenu z rur HDPE o śr. 50mm o długości 120,0m. z obsypką kruszywem bazaltowym.
6. Stalowe, spiralne zejście schodowe o konstrukcji stalowej, z rdzeniem rurowym i wspornikowymi, stalowymi stopniami ażurowymi (krata Vema) oraz balustradą z profili stalowych ocynkowanych zamkniętych. Konstrukcja zabezpieczona p.poż. o wysokości 10,0m. łącząca poziom korytarza szybu św. Leopolda z poziomem korytarza szybu św. Jana.
7. Nadszybie nad zrębem szybu św. Jana jako konstrukcja żelbetowa o wymiarach 2,9×2,9m nakryta żelbetowym jednospadowym dachem. Budowla częściowo zagłębiona w terenie, obłożona po bokach i na dachu gruntem z nasadzonym runem leśnym. Front budowli zabezpieczony stalowa otwieraną kratą wentylacyjną. Wewnątrz wykonana zabudowa zejścia drabinowego jako ciągu komunikacyjno-rewizyjnego wyłącznie do potrzeb kontroli górniczej. Obiekt wyłączony z obsługi turystycznej.
8. Oświetlenie korytarzy szybu św. Leopolda i św. Jana niskonapięciową instalacją elektryczną i ledowymi oprawami w ilości 87 szt.

II. Naziemna trasa dydaktyczno-turystyczna, składająca się z niżej wymienionych stanowisk pogórniczych i punktów widokowych:

Rozpoczynająca się przy „Kopalni Św. Jan” trasa naziemnej ścieżki dydaktyczno-turystycznej wiedzie w kierunku wschodnim do dawnej kopalni Hans Reichelt, śladami robót górniczych prowadzonych przed wiekami, w rejonie wychodni złoża rud cyny prowadzonych metodą odkrywkową i podziemną. Do zwiedzenia wyznaczono następujące obiekty górnicze:

1. Ciąg wyrobisk odkrywkowych i kopalnia „Hans Reichelt”- założonych w obszarze wychodni złoża rud cyny;
2. Kopalnia „Psi Grzbiet” („stary” szyb) – pozostałości starego szybu największej, dawnej kopalni rud cyny założonej w pobliżu Gierczyna (niem. Hundsrücken);
3. Sztolnia odwadniająca kopalnię „Psi Grzbiet”- pochodząca z XVI w. sztolnia (niem. Brandschachter Stolln) odwadniająca górotwór w obszarze eksploatowanego złoża;
4. Spiętrzenie wód technologicznych- zbudowane w XVIII w. spiętrzenie wód potoku Dzieża (Pękawka). Gromadzona tu w zbiorniku woda stanowiła źródło energii do napędu kół wodnych, poruszających urządzenia odwadniające i transportowe dawnej kopalni Psi Grzbiet.
5. Kopalnia „Św. Karol”- hałda dawnego szybu założonej w XVIII w. kopalni Św. Karol (niem. St. Carl);
6. Kopalnia „Wielkie Pocieszenie”- Pocieszenie (niem. Reicher Trost), czynnej z przerwami w latach 1590 – 1860, po II wojnie światowej należącej do kopalni Gierczyn. Zabezpieczona wykonaną w 1958 r. żelbetową płytą zamykającą dawny szyb (którego początki sięgają XVI w.), odbudowany w latach 30. XX w. i stanowiący później szyb nr 1. kopalni Gierczyn;
7. Sztolnia „Fryderyk Wilhelm”- doskonale zachowana sztolnia kopalni rud kobaltu Fryderyk Wilhelm, czynna w latach 1793 – 1804, gdzie znajduje się cenne zimowisko kilku gatunków nietoperzy.
8. Kopalnia „Św. Maria-Anna”- dawna kopalnia rud kobaltu w Przecznicy, czynna w latach 1769 – 1840. Widoczne są tu zapadliska trzech szybów, gdzie zabudowane były niegdyś napędzane energią wodną, urządzenia odwadniające i transportowe;
9. Upadowa z lat 50 XX w.- wlot wykonanego w latach 50. XX w. wyrobiska górniczego – upadowej, udostępniającej wyrobiska podziemne kopalni Św. Maria – Anna w czasie prowadzonych tam w okresie powojennym poszukiwań;
10. Punkty widokowy nr 1 – spiętrzenie wód technologicznych na potoku Dzieża (Pękawka);
11. Punkt widokowy nr 2 – wzniesienie Łyszczyk;
12. Punkt widokowy nr 3 – przysiółek Lasek.

Infrastruktura techniczna naziemnej trasy dydaktyczno-turystycznej:

1. Oznakowanie graficzne całej trasy, umieszczone na drzewach i drewnianych słupkach.
2. Obiekty górnicze na trasie ścieżki turystyczno – dydaktycznej, wygrodzone drewnianymi barierkami oraz wyposażone w tablice informacyjne o danym obiekcie i kosze na odpady komunalne.
3. Punkty widokowe wyposażone w drewniane wiaty turystyczne, stoły i ławki.
4. Wejścia do obiektów górniczych: „Fryderyk Wilhelm”, „Św. Maria-Anna” i „Trzech Braci” zabezpieczono (ze względu na ochronę siedlisk nietoperzy) otwieraną kratą z ocynkowanych rur stalowych.

III. Infrastruktura techniczna podziemnej trasy dydaktyczno-turystycznej zlokalizowana na dz. nr 183 w Krobicy (koplania Św. Jan – sztolnia – Św. Leopold)

1. Przedsionek ekspozycyjno-wejściowy do sztolni Św. Leopolda ( dz. ew. nr 183 w Krobicy).
   Obiekt o konstrukcji żelbetowej na rzucie prostokąta o wymiarach w świetle ścian 5,0×6,5 m i średniej wysokości 2,50 m. wbudowany w nasyp ziemny. Frontowa ściana obłożona naturalnym kamieniem o zróżnicowanej grubości w układzie poziomym. Wejście do sztolni zabezpieczone drewnianymi drzwiami ozdobionymi okuciami stalowymi i emblematem górniczym. W ścianie frontowej otwory wlotowe zabezpieczone stalowymi kratami wentylacyjnymi. Strop i posadzka będą chronione przed przemarzaniem warstwą ocieplenia. Wewnątrz pomieszczenia dwa, równolegle poprowadzone do podłużnych ścian przedsionka, mury z łupka serycytowego z zabudowanymi w nich wnękami na tablice informacyjne i eksponaty historyczne. Wykończenie wnętrza – mur i okładziny z łupka serycytowego, sufit, wnęki i ściana frontowa od wewnątrz otynkowane i pomalowane na biało. Powierzchnia zabudowy – 37,26 m², powierzchnia użytkowa – 25,75 m², kubatura – 122,34 m³.
2. Budynek administracyjno – kasowy.Wiata na rzucie prostokąta o wymiarach w osiach konstrukcji 5,0×6,0 m i max. wysokości 4,5 m w konstrukcji drewnianej. Podbitka dachu z desek drewnianych, zabezpieczonych folią budowlaną – dach kryty gontem drewnianym łupanym ułożonym na łatach drewnianych. Posadzka wiaty z płyt z naturalnego kamienia granitowego. Pomieszczenie o wymiarach 2,5×3,0 m w rzucie. Ściany nieocieplone, płyta posadzkowa ocieplona. Jedno z naroży wiaty wymurowane z kamienia naturalnego (łupka łyszczykowego – podobnie jak elewacja przedsionka wejściowego do kopalni), jedno naroże wiaty przeszkolne, wyjście od strony zachodniej. Stolarka okienna PCV, drzwi pełne stalowe. Powierzchnia zabudowy wiaty – 32,81 m², powierzchnia użytkowa pomieszczenia – 6,19 m², kubatura całej wiaty – 117,13 m3, kubatura pomieszczenia – 31,92 m3.
3. Infrastruktura terenowa z parkingiem. Zjazd na parking o szerokości 7,00m z istniejącej drogi publicznej o nawierzchni asfaltowej. Na parkingu dwa miejsca postojowe dla autobusów (o wym. 4,00m x 10,00m) i dziesięć stanowisk dla samochodów osobowych (o wym. 2,50m x 5,00m). Szerokości dróg manewrowych od 5,50m do 8,00m. Nawierzchnia parkingu z kruszywa bazaltowego. Szerokość ścieżki łączącej parking z wejściem do kopali wynosi 2,50m. Przejście prowadzi do wiaty a następnie wejścia do przedsionka wejściowo-ekspozycyjnego sztolni św. Leopolda. Teren ma również bezpośrednie połączenie z drogą publiczną poprzez chodnikiem o nawierzchni z kruszywa bazaltowego i schody terenowe. Przy wiacie (budynku administracyjno-kasowym) miejsce do parkowania na 10 stanowisk rowerowych. Odcinek ścieżki pomiędzy wiatą i wejściem do kopalni zlokalizowany jest w pochyłym wgłębieniu terenowym (przy wejściu max 4,5m). Skarpa o pochyleniu 1:1,5, zahumusowana i obsadzona roślinnością.
4. Wygrodzony plac na toalety oraz odpady komunalne. Bezpośrednio przy parkingu wygrodzony został murem z łupka łyszczykowego o gr. 25,0cm. i wysokości 150,0cm. plac o wymiarach 360,0 x 500,0cm. do ustawienia 2 toalet typu toy-toy i pojemników na odpady komunalne.
5. Oświetlenie terenu. Oświetlenie terenu wykonane za pomocą dwóch opraw sodowych o mocy 400W każda na słupie żelbetowym o wysokości 7,0m, oświetlenie wiaty wykonane za pomocą dwóch opraw hermetycznych z kloszami z poliwęglanu. Oświetlenie sztolni św. Leopolda i św. Jana wykonano za pomocą ledowych opraw hermetycznych.
6. Kolektor odwadniający. Kolektor odwadniający zespół wyrobisk złożony z następujących obiektów:
   1. Ujęcie, zlokalizowane za wejściowym przedsionkiem ekspozycyjnym do sztolni św. Leopolda, wykonane jest w postaci poziomego filtra z perforowanej rury z trójwarstwową obsypką żwirowo-piaskową.
   2. Kolektor zrzutowy, miedzy ujęciem w sztolni a wylotem do Potoku Krobickiego ułożony jest w ziemi. Kolektor ma zabudowaną studnię rewizyjną przy wejściu do sztolni i studzienkę rewizyjną na załamaniu trasy przed wylotem do Krobickiego Potoku.
   3. Komora separacyjna, jest drugą barierą do zatrzymania ewentualnych osadów niesionych przez wodę wypływającą ze sztolni. Komorę tę stanowi szczelna studnia o średnicy wewnętrznej 1,5 m i wysokości 3,5 m wykonana z PEHD.
   4. Wylot do Krobickiego Potoku, kolektor zrzutowy Ø 315×18,7 mm PEHD kończy się obudowanym wylotem do Potoku Krobickiego, zlokalizowanym na prawym brzegu, w odległości ok. 70 od wejścia do sztolni. Na końcówce kolektora zabudowana jest klapa zwrotna zapobiegająca wstecznemu dostawaniu się do niego wody, przy wysokich stanach wody w potoku.
7. System alarmowy i monitoringu wizyjnego. Zamontowany system alarmowy zabezpiecza wszystkie możliwe drogi wejścia do kopalni św. Jana w Krobicy poprzez czujki kontaktronowe (3 szt.) na kratach oraz czujki ruchu PIR (2 szt.) na wejściu i wyjściu sztolni.

Całkowity koszt inwestycji wyniósł 3.709.833,22 zł. na który składają się następujące środki finansowe:

1. Unia Europejska – Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013 w kwocie 2.595.840,15 zł. co stanowi 80% kosztów kwalifikowanych licząc od kwoty: 3.053.929,59 zł.
2. Budżet gminy w wysokości 1.113.993,07 zł. w tym pomoc finansowa następujących instytucji:
3. pożyczka z WFOŚiGW we Wrocławiu w wysokości 732.000,00 zł.
4. darowizna pieniężna w kwocie 150.000,- zł. z Fundacji Polska Miedź z przeznaczeniem na budowę przedsionka wejściowo-ekspozycyjnego oraz oświetlenia terenu w rejonie sztolni św. Leopolda w Krobicy.